مواد غذایی که می توان جایگزین لبنیات کرد.

لبنیات منبع اصلی استخوان ساز است و هر فنجان شیر، ۲۸۰ میلی گرم کلسیم دارد، اما شما می توانید برای کسب روزانه ۱۰۰۰ تا ۱۲۰۰ میلی گرم کلسیم مورد نیاز روزانه به محصولات گیاهی نیز متوسل شوید.

در اینجا محصولات گیاهی که بیشترین میزان این ماده معدنی ضروری برای بدن را دارند، معرفی شده اند:

اسفناج: اسفناج حاوی کلسیم قابل ‌توجهی است که البته میزان آن بسته به نوع پخت متفاوت است. آب ‌پز کردن باعث می ‌شود که میزان کلسیم اسفناج کاهش پیدا کند. در حالت کلی هر ۱۰۰ گرم اسفناج حاوی ۱۴۰ میلی‌ گرم کلسیم است.

لوبیا سفید: سرشار از کلسیم، فیبر و پروتئین است و هر یک دوم فنجان از آن ۹۶ میلی گرم کلسیم دارد. باید بدانید که در همین میزان لوبیا سبز ۱۷۷ میلی‌گرم کلسیم وجود دارد.

دانه کنجد: در هر ۱ اونس، حاوی ۲۷۳ میلی گرم کلسیم است و مواد دیگری مانند مس و منگنز نیز همراه آنند. دانه کنجد یک گیاه روغنی سرشار از آنتی اکسیدان ها و مواد مغذی است.

سویا: سویا سرشار از کلسیم است که می ‌توان آن را با شیر گاو مقایسه کرد. این ماده‌ غذایی حاوی ایزوفلاونی به نام «دیادیزن» است که اجازه نمی ‌دهد کلسیم استخوان‌ ها از بین برود. این ماده همچنین جلوی دفع کلسیم از طریق ادرار را می ‌گیرد. توجه داشته باشید که توفو یا همان پنیر تهیه شده از شیر سویا نیز حاوی میزان زیادی کلسیم است.

نخود: نخود سرشار از کلسیم است به طوری که هر ۱۰۰ گرم حاوی ۱۳۴ میلی ‌گرم از این ماده‌ معدنی است.

عدس: عدس یکی از منابع خوب آهن محسوب می‌ شود اما خواص این ماده‌ غذایی به این جا ختم نمی ‌شود. عدس حاوی میزان قابل‌توجهی کلسیم نیز بوده و ۱۰۰ گرم عدس حدود ۵۲ میلی ‌گرم کلسیم دارد. با مصرف عدس پروتئین و فیبر کافی نیز نصیبتان خواهد شد.

پیاز: یکی از منابع انواع مواد معدنی مانند کلسیم است. ۱۰۰ گرم پیاز ۲۰ میلی ‌گرم کلسیم دارد. این ماده‌ غذایی پرطرفدار دیورتیک (ادرارآور) است، باعث افزایش اشتها شده و عملکرد معده را تنظیم می‌ کند.

برگ چغندر: این سبزی تیره رنگ غنی از کلسیم، ویتامین ث و آنتی اکسیدان است. کلسیم نقش مهمی در کاهش دردهای قبل از قاعدگی دارد. این گیاه غنی از آنتی اکسیدان در صورتی که مرتب مصرف شود، خطر ابتلا به بیماری ‌های زیادی را کاهش می ‌دهد. میزان کلسیم برگ چغندر در هر یک دوم فنجان به صورت پخته شده، ۷۹ میلی گرم است.

بادام: این میان وعده مناسب در هر ۱ اونس، ۸۲ میلی گرم کلسیم دارد و علاوه بر کلسیم، غنی از پروتئین، روغن های سالم و ویتامین های گروه ب است. روغن تفت داده بادام حاوی بیشتری میزان کلسیم است.

لوبیا چیتی: در هر یک دوم فنجان، ۸۶ میلی گرم کلسیم دارد و منبع خوبی از پروتئین، فولات، فیبر است.

کلم: در هر یک دوم فنجان ۹۰ میلی گرم کلسیم دارد و علاوه بر آن سرشار از آنتی اکسیدان ها و ویتامین ها است.

نشانه‌های فساد ماست چیست؟

آیا تا به حال برایتان پیش آمده است که تاریخ مصرف ماست‌تان بگذرد و ندانید که آیا این اتمام تاریخ مصرف به معنای فاسد شدن ماست است یا می‌توان آن را تا چند روز آینده هم مصرف کرد؟ اصلا آیا می‌دانید که نشانه فساد ماست چیست؟

متخصص بهداشت مواد غذایی در پاسخ به این پرسش‌ها گفت: «ماست به‌خاطر 2 ویژگی خاصی که دارد، فسادش نسبت به سایر مواد غذایی با تاخیر بیشتری صورت می‌گیرد. یکی از این ویژگی‌ها، آن است که شیر مصرفی برای تهیه ماست، باید جوشیده شده باشد و با شیر خام نمی‌توان ماست، درست کرد. دومین ویژگی هم فعالیت میکروارگانیسم‌های غیر بیماری‌زا داخل محیط ماست است. این میکروارگانیسم‌ها یا باکتری‌ها، به‌صورت رقابتی اجازه رشد به سایر باکتری‌ها را نمی‌دهند و به این ترتیب، روند فاسد شدن این محصول لبنی را به تعویق می‌اندازند».

متخصص بهداشت مواد غذایی به این نکته هم اشاره کرد که همین میکروارگانیسم‌ها، باعث تولید اسیدلاکتیک در ماست می‌شوند و وجود این محیطی اسیدی هم عامل دیگری برای فساد دیرهنگام ماست است.

«خود اسید لاکتیک باعث کاهش pH ماست می‌شود و جلوی رشد میکروب‌ها در محیط آن را می‌گیرد».

وی تاکید می‌کند که تمام این ویژگی‌ها دست به دست هم می‌دهند تا از ماست محصولی بسازند که به‌سادگی فاسد نشود.

«اگرچه بحث مسموم شدن با مصرف ماست، تقریبا منتفی است اما کیفیت این محصول می‌تواند تحت شرایطی به‌شدت پایین بیاید و آن را غیر قابل مصرف کند».

چه شرایطی؟ «اگر ماست در معرض حرارت محیطی بالا، تابش نور آفتاب یا گرمای شدید قرار بگیرد، پروتئین‌هایش هیدرولیز و تجزیه به اسیدهای آمینه‌ای می‌شوند که مزه تلخی دارند. با این حساب می‌توان گفت که تلخ شدن یا کپک زدن ماست نشانه از دست رفتن ایمنی خوراکی آن است و در این شرایط باید ماست را دور بریزید».