آرشیو برچسب ها: چای درجه یک

كدام چای را بخریم؟ تفاوت انواع چای ایرانی!

برای افزایش اطلاعات مصرف کنندگان چای ایرانی تفاوتهای انواع چای را بصورت مختصر توضیح می دهیم.

چای برداشت شده از باغات شمال کشور در فصل بهار از یک تلخی و طعم گس بیشتری نسبت به چایی های تولید شده در فصل تابستان و چای پاییزی برخوردار است. بدین معنی که حدود ده تا 20 درصد رنگ و طعم و عطر چایی بهاره لاهیجان و شمال ایران (رودسر  املش  چابکسر  لنگرود) از چای تابستانه و پاییزه بیشتر است. البته چایی که در فصل تابستان تولید می شود نیز مخاطبان خاص خود را دارد. نزدیک به 30 درصد مشتریان علاقه مند به مصرف چایی های تولید شده در فصل تابستان و پاییز هستند تا چای بهاره چرا که عطر و طعم و رنگ چای تابستانه و چایی پاییزه برایشان خوشایند تر است.

مهم اینست که تمام این چایی ها طبیعی و خالص اند و بدون اسانس و افزودنی و چون چای نوشیدنی فراگیری در بین ایرانیان و کلا همه مردم جهان است خوب است که چای طبیعی بدون اسانس و عاری از مواد افزودنی و شیمیایی مصرف شود.

تفاوت ظاهری انواع چای:

چای سرگل و”چای ممتاز” تقریبا به لحاظ ظاهری به هم شبیه هستند “چای سرگل” دارای بخشهای پیچشی بیشتری در ساختار خود است. چای سرگل تماما از سرگل گیاه چای تشکیل شده که این موضوع در طعم و میزان کافئین آن تاثیر مستقیم دارد.

چای ممتاز به لحاظ ظاهری از سرگل خشک شده بوته چای تشکیل یافته و خشک شده آن به صورت قطعات ریز است.چای ممتاز” حدودا 70% از سرگل گیاه چای تشکیل شده است و حدود 30% هم از قلم و برگهای پیکو تشکیل شده است.

چای قلم، همانطور که از نام آن هم مشخص است بیشتر از ساقه چای تشکیل شده است و قطعات آن بزرگ است که به همین دلیل به درشت ترین چای ایرانی معروف است.چای قلم درصد بالای از قلم و ساقه چای را در خود دارد.

تفاوت از نظر میزان کافئین و طعم:

با توجه به اینکه در “چای سرگل”، مقدار و درصد سرگل گیاه چای بیشتر است، لذا مقدار کافئین و در نتیجه تلخی این چای نیز بیشتر بوده که همین مسئله دلیل اصلی خاص بودن این چای در میان گونه های مختلف چای ایرانی محسوب می شود.

در “چای ممتاز” به دلیل وجود درصدهای قلم در ترکیب چای، از میزان کافئین چای کاسته شده و در نتیجه تلخی کمتری هم نسبت به “چای سرگل” دار که برای برخی از مصرف کنندگان این موضوع در انتخابشان بسیار مهم است.

طعم و مزه چای ممتاز به دلیل کافئین طبیعی موجود در سرگل چای به نسبت به چای قلم (که بیشتر از ساقه بوته چای تشکیل شده است) در درجه بالاتری قرار دارد و تلخی مطبوعی دارد.

تفاوت از نظر رنگ دهی:

به دلیل تفاوت در مقدار سرگل و ساقه در انواع چای، اگر در شرایط یکسان دم بکشند،

“چای سرگل” دارای رنگی تیره تر و مزه گس تری نسبت به “چای ممتاز” است که این ویژگی هم به دلیل درصد بالای سرگل در ترکیب این چای می باشد.

اما “چای ممتاز” چون 30% چای قلم به آن اضافه شده رنگی روشنتر (یا به اصطلاح خوش رنگتر) از چای سرگل دارد و چون کافئین کمتری هم دارد گس بودن آن هم کمتر از “چای سرگل” است.

از آنجا که چای قلم درصد بالای از قلم و ساقه چای را در خود دارد، به خوشرنگی معروف است و طرفداران خاص خود را دارد.

تفاوت به جهت قیمت:

از نظر قیمتی در بازار “چای سرگل” گرانترین چای سیاه ایرانی محسوب می گردد و بعد از آن “چای ممتاز” در جایگاه دوم قرار می گیرد  و چای قلم در جایگاه سوم قراردارد. دلیل آن هم تفاوت در درصد سرگل در انواع چای است

از طرف دیگر، “چای ممتاز” به لحاظ ویژگی های ذکر شده و قیمت مناسب تر، پرفروش ترین چای درجه یک ایرانی محسوب می گردد.

تاریخچه چای شمال

چای واژه ای است چینی که در چین و شمال هندوستان به کار می رود و تقریباً با همان تلفظ وارد زبان فارسی شده است.

مصرف چای در ابتدا میان قبایل چین مرسوم بوده و در ایران از اوایل قرن شانزدهم شروع و شخصی به نام حاج محمد گیلانی، تاجر ایرانی، اطلاعات اولیه مربوط به چای و طریقه مصرف آن را از چین به اروپا برده است .

در آن زمان، قهوه نوشیدنی غالب ایرانیان بوده است ولی به دلیل دوری از مراکز تولید و شرایط نامساعد حمل و نقل و تجارت آن از یک طرف و نزدیکی تجارت ایران با چین و راههای ارتباطی مطمئن مثل جاده ابریشم از طرف دیگر باعث جایگزینی چای به جای قهوه گردید .

مصرف چای در ایران با وارداتی که از طریق شمال (کشورچین) و از طریق جنوب (کشورهند ) انجام می گرفت تامین می شد . در سال ۱۲۶۱ هـ ش، شخصی به نام حاج محمد اصفهانی کشت چای در ایران را آغاز نمود ولی به عللی رونق و توسعه نیافت تا در سال ۱۲۷۹ هـ ش، بار دیگر با تلاش محمد میرزای چایکار ملقب به کاشف السلطنه که ژنرال کنسول ایران در هندوستان بود، آغاز گردید . او با این دیدگاه که مقدار زیادی ارز برای واردات چای صرف می گردد و تولید چای می تواند یکی از منابع عظیم برای رونق اقتصادی کشور باشد اقدام به کشت چای نمود .

کاشف السلطنه در هندوستان با وجود اینکه دولت هند از یادگیری فنون چایکاری برای اتباع خارجی شدیداٌ ممانعت بعمل می آورد، توانست فنون کشت و تولید چای را بیاموزد و با مطالعه و بررسی شرایط آب و هوایی ایران و مشابهت آب و هوای شمال کشور با کشور هندوستان طی فداکاری و زحمات فراوان، تعداد زیادی بذر و سه هزار اصله نهال را با شرایط حمل ونقل آن زمان که گاری و درشکه بوده، به ایران انتقال داد و اقدام به احداث باغ چای در لاهیجان و کلارآباد نمود (سال ۱۲۷۹ هـ ش) این عمل او مورد مخالفت عده کثیری که از جانب برخی محافل تحریک می شدند قرار گرفت و حتی در بعضی از موارد منجر به کندن نهال ها و ویران کردن باغات شد .

ضمناً چون بهره برداری از باغات چای پس از پنج سال از غرس نهال دو ساله آغاز می شود و کشاورزان در آن زمان نیز آشنایی کافی در امور کاشت، داشت و برداشت نداشتند لذا علاقه و تمایل به کشت چای نشان نمی دادند اما کاشف السلطنه با تحمل مرارت های زیاد و رویارویی با موانع مادی و مشکلات اجتماعی شرایط گسترش احداث باغهای چای در واحد سطح را فراهم کرد و با ایجاد انگیزه، زمینه علاقمندی کشاورزان به کشت چای را بوجود آورد .

نخستین بار تعدادی از کشاورزان در حومه شهر لاهیجان (چارخانه سر) کشت چای را آغاز کردند و به تدریج در سایر نقاط استان گیلان گسترش یافت بطوریکه در سال ۱۳۱۹ مساحت باغات چای به ۶۰۰ هکتار رسید . روند توسعه تدریجاً ادامه داشت تا اینکه در سال ۱۳۳۷ دولت ایران اقدام به تأسیس سازمان چای کشور نمود تا کشاورزان چایکار و صاحبان صنعت چایسازی را تحت حمایت قرار دهد. در حال حاضر سطح زیر کشت چای حدود ۳۲۰۰۰ هکتار می باشد که در بیش از ۹۰۰ قریه در شهرهای صومعه سرا ، فومن ، شفت ، رشت ، لاهیجان ، آستانه اشرفیه ، سیاهکل ، لنگرود ، رودسر و املش در استان گیلان و شهرهای رامسر و تنکابن تا حوالی چالوس در استان مازندران به طول حدود ۲۰۰ کیلومتر بصورت نامنظم و مجزا با فواصل کم و زیاد و دور و نزدیک با جاده اصلی بصورت پراکنده قرار گرفته و هم اکنون حدود ۶۰۰۰۰ خانوار در کشت و کار این محصول اشتغال دارند .

سبد خرید

ورود

حساب کاربری ندارید؟